جراحی دیسک بین مهره ای با PLDD
اکثریت انسان ها کم و بیش با واژه ای بنام سیاتیک آشنا هستند. در حقیقت سیاتیک ناشی از بیرون زدگی دیسک بین مهره ای است.
طبق تحقیقات انجام شده سالانه از هر هزار نفر پنج نفر با تجریه دردهای سیاتیکی مواجه بوده اند. دردهای سیاتیکی در علم پزشکی radicular pain نامیده می شود.
علاوه بر این براساس تحقیقات صورت گرفته حدودا بین شصت تا هشتاد درصد بیماران بدون نیاز به درمانی ظرف مدت زمان شش هفته با استراحت و کارهای بسیار معمول بهبود می یابند. ولی در بقیه موارد ممکن است نیاز به اقدامات جدی برای درمان های پزشکی داشته باشند. اما …
علائم دردهای سیاتیکی به چه صورت خواهد بود؟
دردهای سیاتیکی به صورت تیرکشنده از کمر و باسن به سمت ران و ساق پا حرکت می کند و نهایتا تا مچ یا کف پا می تواند انتشار پیدا کند.
به طور معمول این دردها به صورت تیرکشنده است و در واقع بدین صورت است که بیمار دردهای به صورت برق گرفتگی در اندام تحتانی خود حس می کند.
PLDD چیست؟
در حقیقت ما در این نوشتار قصد داریم به جراحی دیسک بین مهره ای با PLDD بپردازیم. اما جالب است بدانید که PLDD چیست و چه تاثیراتی بر روند درمان خواهد داشت.
PLDD یا Percutaneous laser disc decompression یک عمل جراحی سرپایی دیسک است.
در اوایل 1980 دریافتند می توانند برای درمان دیسک از لیزر یا PLDD استفاده نمایند. اولین مورد درمانی در سال 1986 انجام شد و در سال 1991 FDA آمریکا این روش را تایید نموده و تا سال 2002 سی و پنج هزار درمان با PLDD انجام گرفت.
به هر حال مخالفان و موافقان PLDD کم نیستند. گروهی بر این باورند و ابراز می نمایند که PLDD بیمار را نجات می دهند و اثر معجزه آسایی دارد ولی گروهی دیگر اعتقادی به این روش درمانی ندارند.
به هر حال بسته به اینکه فرد به کدام پزشک مراجعه کند و پزشک چقدر مهارت انجام PLDD را داشته باشد نظرات متفاوت خواهد بود.
به همین دلیل اکثریت بیمارانی که به کلینیک درد مراجعه می نمایند از نتیجه درمانی PLDD آگاه نیستند ولی می توان بیان نمود نتیجه درمان بسته به مرکزی که مراجعه می نمایید و تجربیات و تعداد بیمارانی که از این روش درمانی استفاده نموده اند، نتایج بسیار متفاوت خواهد بود.
جراحی دیسک کمر با PLDD
چه دلیلی وجود دارد که بخواهیم از PLDD به عنوان یک روش جایگزین جراحی باز استفاده نماییم؟
قابل توجه است که دوره نقاهت و بهبودی بیماران پس از انجام روش درمان با لیزر یا PLDD بسیار کوتاه است، بدین معنا که بیمار می تواند پس از عمل با لیزر به سرعت به فعالیت های روزمره خود بازگردد و فعالیت های خود را انجام دهد.
یکی دیگر از دلایل انتخاب این روش درمانی آن است که، طول مدت زمان انجام جراحی با لیزر حدود پانزده تا بیست دقیقه خواهد بود و نیازی به بستری در بیمارستان و یا قرار گرفتن در معرض بیهوشی نخواهد بود.
نحوه انجام درمان دیسک بین مهره ای با PLDD و اثرات درمانی آن
ابتدا بیمار پس از مراجعه به کلینیک درد توسط پزشک معاینه می شود و پس از بررسی های لازم نحوه درمان مشخص می گردد. در صورت نیاز به درمان با لیزر بیمار به یک اتاق عمل سرپایی منتقل می شود و پس از تزریق داروی بی حسی با کمک دستگاهی به نام فلوروسکوپ (فلوروسکوپ یک دستگاه تصویر برداری است) با یک سوزن یا نیدل های مخصوصی وارد فضای بین مهره ای شده و دیسک را پیدا می نماییم.
سپس ماده ای بنام حاجب تزریق شده و محل مناسب برای تزریق نیدل یا سوزن مشخص می گردد، در نهایت فیبرهای نوری لیزر وارد سوزن می شود و از داخل سوزن عبور کرده و در منطقه ای از دیسک که نیاز به درمان دارد، آن فیبر ها گذاشته می شود.
پس از آنکه فیبر نوری را توسط سوزن یا نیدل های مخصوصی هدایت کردیم، وارد فضای بین مهره ای یا دیسک می شویم، سپس محل ورودی فیبر نوری توسط دستگاه فلوروسکوپ مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد. سپس با روشن نمودن دستگاه لیزر انرژی که لیزر از طریق فیبر نوری به دیسک کمری منتقل می کند باعث تبخیر شدن آب هسته دیسک شده و در نهایت منجر به کاهش فشار دیسک می شود.
سپس با کاهش فشار دیسک، فیبر و سوزن خارج می شود و پانسمان صورت می گیرد و بیمار به ریکاوری منتقل شده و یک ریکاوری حدود بیست تا سی دقیقه ای را سپری می نمایید و در نهایت با تجویز یک کمربند طبی مرخص شده و به منزل باز می گردد.
مکانیسم لیزر چیست؟
در صورتی که دیسک کمر یا دیسک بین مهره ای را به عنوان یک فضای هیدرولیک بسته در نظر بگیریم، دارای دو قسمت هسته و پوسته خواهد بود و هسته مملو از آب است. در صورتی که یک سی سی آب هسته افزایش یابد، حدود 312 کیلو پاسکال فشار دیسک افزایش پیدا می کند که این امر تنها به دلیل بیرون زدگی دیسک اتفاق می افتد و این افزایش فشار به ریشه های عصبی سیاتیک انتقال پیدا می کند و در نهایت باعث دردهای radicular در اندام تحتانی می شود.
یکی از اثراتی که لیزر بر روند درمان می گذارد تبخیر آب دیسک است بدین صورت که، لیزر با انتقال انرژی فیبر نوری به هسته دیسک، سبب تبخیر آب دیسک می شود. در صورتی که یک سی سی آب تبخیر شود حدود 57 درصد از فشار دیسک کاهش می یابد.
تاثیرات دیگری که لیزر بر این بیماری خواهد داشت این گونه خواهد بود که این انرژی منجر به ایجاد پروتئین های در منطقه هسته می شود که این ها به کاهش درد بیمار کمک می نمایند و همچنین پروتئین های ناسالم و مضری که سبب درد می شوند را از بین می برد.
کلام آخر
در مجموع جراحی دیسک بین مهره ای با PLDD یا لیزر به عنوان یک روش درمانی نیمه تهاجمی است که انتخاب این روش درمانی پس از بررسی و معاینات لازم مشخص می گردد. در صورتی که با دردهای سیاتیک یا بین مهره ای مواجهه اید بهتر است به منظور پیشگیری از پیشرفت بیماری بدون اتلاف وقت به کلینیک درد جهت درمان مراجعه نمایید. تا در کمترین زمان ممکن بدون نیاز به هیچ گونه بیهوشی و جراحی به درمان بیماری خود بپردازید.
برای کسب اطلاعات بیشتر به بهترین کلینیک فوق تخصصی درد در تهران مراجعه نمایید.
0 دیدگاه