تنگی کانال نخاعی چیست؟

تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی، اختلالی است که عمدتا در افراد میانسال و بالای پنجاه سال مشاهده می شود و کانال نخاعی به تدریج باریک تر خواهد شد. این اختلال می تواند با درد و یا سایر مشکلات همراه باشد.

ستون فقرات، که از مهره‌ها و دیسک‌های ضربه‌گیر تشکیل شده است، وظیفه حفاظت از نخاع را بر عهده دارد. نخاع، بخش اصلی سیستم اعصاب مرکزی است که مغز را به بقیه بخش‌های بدن متصل می‌کند.

در برخی افراد، تنگی نخاع ممکن است به دلیل تغییراتی که به علت بروز آرتریت ایجاد می‌شود به وجود آید. فضایی که بین مهره‌ها وجود دارد، به مرور زمان کوچکتر می‌شود. این تنگی فضا می‌تواند فشار وارد بر نخاع و اعصاب اطراف آن شود و در نهایت باعث بروز درد و کاهش حس در پاها و یا بازوها شود.

درمان قطعی برای تنگی کانال نخاعی وجود ندارد، اما رعایت روش های غیر جراحی و ورزش می تواند به تسکین درد و علائم این اختلال کمک کند. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال به طور عادی به زندگی خود ادامه می دهند.

[sv slug=”alert”]

خدمات تخصص ارائه شده توسط دکتر حسین عدلخو-فوق تخصص درد در‌ کلینیک درد نفس
لازم به ذکر است کلیه خدمات بدون نیاز به ببهوشی،بستری و جراحی و فقط با بیحسی موضعی و با استفاده از به روزترین و بهترین دستگاه‌های روز دنیا می‌باشد:

• RF (رادیو فرکوئنسی)
• اوزون تراپی
• بلاک عصبی
• تزریق ژل
• تزریق PRP و سلول‌های بنیادی
• تزریق بوتاکس
• لیزر پرتوان درد (PLP)

[sv slug=”alert1″]

علت تنگی کانال نخاعی چیست؟

یکی از شایع ترین علل تنگ شدن کانال نخاعی، ابتلا به آرتریت یا همان التهاب مفاصل می باشد. در این اختلال، مایع موجود در مفاصل به نام غضروف به مرور تحلیل می رود و استخوان ها بر روی هم ساییده می شوند.

استئوآرتریت نیز می تواند باعت تغییرات دیسک و ضخیم شدن رباط های ستون فقرات شود. که باعث می شود فشار بیشتری به نخاع و اعصاب نخاع وارد شود.

از دیگر دلایل موثر در تنگی کانال نخاع می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بیرون زدگی دیسک. در صورتی که دیسک خاصیت ضربه گیری خود را از دست بدهد، فشاری به نخاع و اعصاب وارد خواهد شد.
• آسیب ها. تصادف می تواند باعث شکستگی و یا التهاب بخشی از ستون فقرات شود.
• تومورها. رشد توده های سرطانی در ستون فقرات می تواند از دلایل تنگی کانال نخاعی باشد.
• بیماری پاژه. در این اختلال، استخوان ها به صورت غیر عادی بزرگ و طویل می شوند. که نتیجه آن، باریک شدن کانال نخاع و مشکلات عصبی می باشد.

برخی افراد با تنگی کانال نخاعی و یا بیماری هایی به دنیا می آیند که می تواند منجر به تنگی کانال شود. ر این افراد، این اختلال معمولا از سنین سی تا پنجاه سالگی آغاز می شود.

علائم و نشانه های تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی می‌تواند مناطق گردن و پشت قسمت تحتانی را تحت تأثیر قرار دهد. البته باید توجه داشت که این علائم به طور یکسان در تمام افراد مشاهده نمی‌شوند، اما می‌تواند به همراه سفتی، کاهش حس و درد در پشت همراه باشد.

علائم شایع این اختلال شامل موارد زیر می‌شود:

•  سیاتیک: دردی که از پشت و باسن شروع شده و به پاها گسترش می‌یابد.
• ضعف عضلات همراه با درد در پاها.
• مشکل در ایستادن و راه رفتن.
• کاهش کنترل بر روی مثانه و روده (که در موارد شدیدتر مشاهده می‌شود).

در صورت تجربه هر یک از این علائم، توصیه می‌شود حتماً به پزشک متخصص درد مراجعه کنید تا بهترین روش درمانی برای شما مدنظر قرار گیرد.

تشخیص تنگی کانال نخاعی

هنگام مراجعه به پزشک، ابتدا سوالاتی در خصوص سابقه پزشکی بیمار مطرح خواهد شد. بعد از معاینه، نوبت می رسد به انجام تست های تشخیصی تا از ابتلا به این اختلال اطمینان حاصل گردد. از جمله تست های تشخیصی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اشعه ایکس، که نشان می دهد مهره ها چه تغییراتی داشته اند.
• MRI، که با استفاده از امواج رادیویی انجام می شود و تصاویر سه بعدی از ستون فقرات را در اختیار پزشک قرار می دهد. این تست هر گونه تومور و یا تغییر دیسک و رباط را به خوبی نشان می دهد.
• سی تی اسکن، که در این تست، ماده رنگی به بدن تزریق می شود، تا هر گونه آسیب به بافت های نرم و هم چنین استخوان مشخص شود.

درمان تنگی کانال نخاعی

در ابتدا، درمان غیر جراحی برای بیمار در نظر گرفته می شود. درمان هایی از قبیل:

• مصرف دارو

داروهایی مانند آسپیرین، استامینوفن، ژلوفن و ناپروکسن به تسکین درد این اختلال کمک می کنند. داروهایی مانند شل کننده عضلات و یا داروهای ضد تشنج می توانند به درمان جنبه های دیگر این اختلال مانند اسپاسم و گرفتگی عضلات و یا آسیب های عصبی کمک کنند.

• مراجعه به کلینیک درد و استفاده از روش های غیرجراحی و غیرتهاجمی از قبیل:
• تزریق کورتون
• تزریق ژل
• بلاک عیبی
• استفاده از لیزر پرتوان درد(PLDD)

• ورزش و تمرین بدنی

ورزش، به تقویت قوای عضلانی، بهبود دامنه حرکتی و حفظ تعادل در فعالیت های روزانه کمک می کند. گاها توصیه می شود افراد مبتلا به این اختلال برای انجام تمرینات به فیزیوتراپی مراجعه کنند.

• استفاده از عصا و واکر
• جراحی

در برخی موارد، این اختلال می تواند شدید شود و مشکلاتی را هنگام راه رفتن برای فرد ایجاد کند. در صورتی که علی رغم رعایت روش های درمانی گفته شده، تغییری در علائم مشاهده نشود، جراحی گزینه درمان خواهد بود.

البته، جراحی نیز همراه با عوارض خاص خود می‌باشد، به همین دلیل توصیه می‌شود که قبل از اقدام به جراحی، حتماً با پزشک درباره مراقبت‌ها و دوره نقاهت مشورت نمایید.

به علاوه، همراه با روش‌هایی که پیشتر ذکر شد، رعایت موارد زیر نیز می‌تواند مفید باشد:

• پیاده‌روی به مدت نیم ساعت در طول روز.
•  استفاده از کمپرس سرد و گرم. همچنین، دوش آب گرم نیز توصیه می‌شود.
• توجه به پوزیشن بدن. نحوه نشستن، ایستادن و حتی خوابیدن بسیار مهم است. هنگام برداشتن اشیاء از زمین، باید زانوها خم شوند. توجه کنید که پشت بدن باید به هیچ عنوان خم نشود.
• کاهش وزن، به خصوص در افراد چاق و دارای اضافه وزن.

با رعایت این نکات، می‌توانید بهبودی بیشتری در وضعیت خود را تجربه کنید. هرگونه تغییر در رژیم درمانی خود را با پزشک خود مشاوره کنید.

کلام آخر

در پایان این که، تنگی کانال نخاعی، اختلالی است که عمدتا در افراد بالای پنجاه سال و به دلیل باریک شدن کانال نخاعی و وارد آمدن فشار به ستون فقرات و اعصاب اطراف ایجاد می شود. این اختلال می تواند با احساس درد و بی حسی در پاها و پشت بدن همراه باشد. به همین خاطر، توصیه می شود جهت درمان موثرتر، به پزشک مراجعه شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر به بهترین کلینیک فوق تخصصی درد در تهران مراجعه نمایید.