درمان گیاهی و طب سنتی زخم پای دیابتی

زخم پای دیابتی یک مشکل شایع در افرادی است که دیابت دارند و معمولاً در نواحی پایینی پا ایجاد می‌شود. این نوع زخم‌ها ناشی از کاهش جریان خون به اندام‌ها و نقصان در احساس درد و حساسیت پوست در افراد دیابتی است. آسیب به عصب‌ها و عروق خونی باعث می‌شود که زخم‌ها به راحتی شکل بگیرند و بهبودی آنها ممکن است طولانی و پیچیده باشد.

درمان زخم پای دیابتی نیازمند مراقبت‌های ویژه و درمان‌های مختلف است. از جمله روش‌های درمان ممکن می‌توان به تمیزی و ضدعفونی زخم، استفاده از بندهای ویژه، درمان عفونت‌ها، و در صورت لزوم، جراحی اشاره کرد. همچنین، مراقبت مداوم از پای دیابتی، نظارت بر قند خون و مراجعه به پزشک در صورت ظهور هرگونه علائم جدید از اهمیت بالایی برخوردار است تا از پیشرفت زخم جلوگیری و عوارض جدی مانند عفونت و آسیب عمیق‌تر به بافت‌ها و استخوان‌ها را از بین ببریم.

زخم پای دیابتی چیست؟

زخم پای دیابتی یکی از مشکلات شایع و جدی در بیماران دیابتی است که می‌تواند به عوارض جدی و حتی از دست دادن عضو منجر شود. در بیماران دیابتی، اختلال در سیستم عروقی و اعصاب باعث می‌شود که زخم‌ها بر روی پاها یا پاشنه‌ها شکل گیرد. این زخم‌ها ممکن است به دلیل کاهش حساسیت پوست و توانایی بهبودی ضعیف در این افراد، به سرعت تبدیل به زخم‌های عمیق و عفونی شوند. بنابراین، مراقبت از زخم پای دیابتی یک چالش جدی در مدیریت دیابت است که نیازمند دقت و توجه ویژه است.

یکی از مراقبت‌های اصلی در درمان زخم پای دیابتی، نظافت و تمیزی منظم زخم است. زخم باید به دقت با آب و صابون نرم شسته و سپس با مواد ضدعفونی کننده پاک شود. سپس از کرم‌ها و ضدعفونی‌کننده‌ها برای پوشش زخم استفاده می‌شود تا از عفونت‌های زخم جلوگیری شود. همچنین، استفاده از وسایل ضدفشار برای کاهش فشار بر زخم و پوست اطراف زخم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

برای جلوگیری از زخم‌های پای دیابتی، مراقبت از پوست و ناخن‌ها نیز ضروری است. ناخن‌ها باید به دقت کوتاه شده و از آسیب به پوست جلوگیری شود. همچنین، مراقبت مستمر از کف پا با استفاده از مرطوب‌کننده‌ها اهمیت دارد تا از خشکی و ترک‌های پوست جلوگیری کند.

علت زخم‌های پای دیابتی:

  1. آسیب به عصب‌ها (نوروپاتی دیابتی): افراد مبتلا به دیابت ممکن است احساس درد یا آسیب نکردن پاهایشان را از دست بدهند به دلیل آسیب به عصب‌ها.
  2. اختلالات در جریان خون (آنژیوپاتی دیابتی): دیابت می‌تواند باعث ایجاد مشکلات در رگ‌ها و عروق خونی شود که منجر به کاهش جریان خون به اندام‌ها، به خصوص پای‌ها، می‌شود.
  3. عفونت‌های قارچی و باکتریایی: افراد دیابتی به علت کاهش سیستم ایمنی بدن، احتمال بیشتری برای عفونت‌های پوستی و زخم‌های پایی دارند.
  4. فرسودگی و تضعیف عضلات پا: بی‌توجهی به توانایی حرکت، بیشتر احتمال تضعیف و فرسودگی عضلات پا را افزایش می‌دهد و باعث ایجاد فشار و زخم‌ها می‌شود.

علائم زخم پای دیابتی

۱. تورم و قرمزی

یکی از نشانه‌های زخم پای دیابتی، تورم و قرمزی در قسمت‌های مختلف پای می‌باشد. این علائم بیشتر در اطراف زخم و یا در نزدیکی آن قابل مشاهده است. تورم و قرمزی در این مناطق نشان از التهاب و آسیب در پایی است که نیازمند مراقبت و درمان فوری است.

۲. درد و یا پریشانی مزمن

احساس درد یا پریشانی مزمن در ناحیه‌ای که زخم پای دیابتی در آنجا قرار دارد، نیز از علائمی است که باید به آن توجه خاصی داشت. این درد ممکن است به طور مداوم یا در برخی شرایط تند و مزمن باشد که نشان از وضعیت خطرناک زخم می‌باشد.

۳. شلی شدن عروق و عصب‌ها

از دیگر نشانه‌های مهم زخم پای دیابتی، اختلال در عروق و عصب‌های پا می‌باشد. افراد مبتلا به دیابت ممکن است احساس درد یا آسیب نکردن پایشان را از دست بدهند به دلیل آسیب به عصب‌ها و عروق.

۴. زخم‌ها و جراحات مکرر

افراد دیابتی که با زخم‌های پای مکرر مواجه می‌شوند، باید به این موضوع توجه داشته باشند و نشانه‌هایی که به زخم‌های دیابتی اشاره دارند را بشناسند. اگر جراحات و زخم‌ها به طور مکرر در پایی ایجاد می‌شوند، این ممکن است نشانه‌ی عوارض جدی دیابت باشد که نیازمند مراجعه به پزشک می‌باشد.

شناسایی و تشخیص علائم زخم پای دیابتی

یکی از اولین نشانه های زخم بررسی پایتان است، زیرا ممکن است جورابتان را لک کند و یا در کفشتان نشست کند؛ همچنین ورم غیر معمول، تحریک و سوزش، قرمزی و بو از یک یا هر دو پا نیز علائم اولیه زخم پا هستند. نشانه قابل مشاهده و جدی زخم پا، بافت های سیاه اطراف زخم است. (اثر زخم نامیده می شود) که به دلیل عدم وجود جریان خون سالم در ناحیه اطراف زخم است.

قانقاریای جزئی و یا کامل، می تواند در اطراف زخم ظاهر شود که به مرگ بافت ها به علت عفونت اشاره دارد در این مورد چرک های بد بو، درد و بی حسی می تواند اتفاق بیافتد؛ نشانه های زخم پا، همیشه قابل مشاهده و آشکار نیستند گاهی اوقات شما علائم زخم را تا زمانی که مبتلا به عفونت شوند مشاهده نمی کنید پس اگر هر نوع تغییر رنگی، بر روی پوستتان مشاهده کردید، مخصوصا بافتی که سیاه شده است و یا هر دردی در اطراف محلی که پینه بسته و یا تحریک شده احساس کردید، با پزشک خود مشورت کنید.

درمان موضعی زخم پای دیابتی

بسیاری از درمان های موضعی برای زخم های پا در دسترس است شامل:

  • پانسمان حاوی نقره یا کرم
  • سولفادیازین نقره
  • ژل یا راه حل های یدی پلی آنزای متیل بیگانیانید (PHMB)
  • ید یا پوویدون یا کادکسومر
  • عسل پزشکی در فرم پماد یا ژل

روش های درمان زخم پای دیابتی در طب سنتی

استفاده از بذر کتان

علت آنکه زخم در پای افراد دیابتی ایجاد می شود، وارد آمدن آسیب به عروق خونی است. برای آنکه بتوان با این آسیب ها مقابله کرد، بذر کتان پیشنهاد خوبی است. بذر کتان، مقدار زیادی  اسیدهای چرب امگا 3 دارد. امگا 3 باعث درمان رگ های آسیب دیده می شود و عملکرد و انعطاف پذیری آنها را حفظ می کند. وقتی که سلامت عروق خونی بدن ما بهبود پیدا کند زخم ها نیز کم کم محو می شوند.

استفاده از روغن نارگیل

از دیگر ترکیباتی که می توان از آن می توان به عنوان یک درمان قطعی زخم پای دیابتی در طب سنتی یاد کرد، روغن نارگیل است. این روغن نیز خواص درمانی زیادی داشته و برای بهبود زخم ها مناسب است. برای استفاده، می توانید مقداری روغن نارگیل را در دست خود بریزید و سپس، آن را روی زخم بمالید. سعی کنید خیلی آرام و آهسته روغن را روی زخم مالش دهید. برای آنکه بهترین نتیجه از این روش درمانی حاصل شود، می بایست 2 تا 3 بار در روز این کار را انجام دهید تا به مرور زمان، زخم ها از بین برود.

آلوئه ورا

 آلوئه ورا یک گیاه دارویی با خواص ضد التهابی، ضد باکتریال و التیام‌بخش است. استفاده از ژل آلوئه ورا بر روی زخم پای دیابتی، می‌تواند به سرعت در شفاف زخم و تسکین درد کمک کند.

عصاره‌ی پاپایا

عصاره‌ی پاپایا، در درمان گیاهی زخم دیابتی موثر است خواص ضدمیکروبی، ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدان دارد. در بیماران درمان‌شده با عصاره‌ی این میوه، تسریع روند بهبودی زخم، مشاهده‌شده‌است. این عصاره باعث کاهش زمان اپیتلیالیزه‌شدن (تشکیل بافت پوششی) شده و میزان بسته‌شدن زخم را افزایش می‌دهد. تأثیر درمانی پاپایا برای زخم، مربوط به فعالیت آنزیم‌های پروتئولیتیک و فعالیت ضدمیکروبی آن است. اعتقاد بر این است که پاپائین موجود در پاپایا، جدا از سرشاربودن این میوه از ویتامین C، که برای تبدیل پرولین به هیدروکسی‌پرولین ضروری‌است، باعث دبیردمان آنزیمی زخم می‌شود.

کالندولا

 کالندولا یک گیاه دارویی با خواص آنتی‌باکتریال و ضد التهابی است. استفاده از روغن کالندولا به عنوان مواد التیام‌بخش بر روی زخم پای دیابتی، می‌تواند در بهبود سریع‌تری کمک کند.

زرد چوبه

 زرد چوبه یک گیاه دارویی با خواص ضد التهابی، ضد میکروبی و آنتی‌اکسیدانی است. استفاده از پودر زرد چوبه بر روی زخم پای دیابتی، می‌تواند به شفاف سریع‌تر زخم کمک کند و از عوارض بیشتر جلوگیری کند.

زنجبیل

 زنجبیل یکی دیگر از گیاهان دارویی با خواص آنتی‌التهابی و ضد باکتریال است. مصرف زنجبیل به صورت تازه یا در چای، می‌تواند به کاهش التهابات و بهبود سریعتر زخم پای دیابتی کمک کند.

جلوگیری از عفونت زخم پای دیابتی

عفونت زخم پای دیابتی را می توانبا موارد ذیل پیشگیری کرد:

  • حمام کردن پا
  • ضدعفونی کردن پوست در برابر زخم
  • زخم را با عوض کردن مکرر پانسمان خشک نگهدارید
  • درمان آنزیم؛ مخلوط حاوی آلژینات های کلسیم، برای جلوگیری از داروهای رشد باکتری ها.

1 دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *