یکی از دلایلی که جراحی کمر به عنوان آخرین راه حل درمان کمردرد در نظر گرفته می‌شود، این است که ممکن است فشار زیادی به ستون فقرات وارد شود. بعضی از بیماران پس از انجام عمل جراحی کمردرد را تجربه می‌کنند. سندرم پس از لامینکتومی (پس از جراحی لامینکتومی) یک وضعیت است که بیماران پس از عمل جراحی پشت و کمر از درد مداوم رنج می‌برند. این وضعیت همچنین به عنوان جراحی شکست خورده کمر نیز شناخته می‌شود.
سندرم پس از لامینکتومی به طور کلی به شرایطی اشاره دارد که بیماران پس از انجام جراحی پشت و کمر از درد مداوم رنج می‌برند. این مقاله به بررسی این شرایط با جزئیات بیشتر می‌پردازد.
سندروم پس از لامینکتومی چیست؟
لامینکتومی روشی است که در آن بخشی از مهره ها که از نخاع محافظت می کند، برداشته می شود. این روش معمولاً برای کاهش فشار به نخاع از دیسک بیرون زده انجام می شود. اغلب، به دنبال انجام لامینکتومی، بیماران بدون هیچ گونه عارضه ای بهبود می یابند. با این حال در تعداد کمی از افراد، کمردرد و گاهی اوقات درد پا ممکن است پس از لامینکتومی ادامه یابد. به این درد مداوم، سندرم پس از لامینکتومی گفته می شود. سندرم پس از لامینکتومی سندرم جراحی برگشت ناکام یا FBSS نیز نامیده می شود.
چه عواملی باعث سندرم پس از لامینکتومی می شود؟
عللی وجود دارند که بیماران می توانند به دنبال لامینکتومی دچار کمردرد شوند. این ها می توانند شامل این واقعیت باشد که :
- احتمالاً خود جراحی ضروری نبوده یا نتیجه جراحی نتیجه مورد انتظار را نداشته است.
- در بعضی موارد، علی رغم انجام لامینکتومی، بیماران دچار درد می شوند، زیرا ستون فقرات در شرایطی به نام تنگی کانال نخاعی می شوند.
- گاهی اوقات ممکن است یک قطعه کوچک از دیسک به دنبال انجام لامینکتومی باقی مانده باشد که می تواند باعث درد در نخاع شود. به عبارت دیگر، اصطلاح “سندرم پس از لامینکتومی” هر علتی را که منجر به کمر درد پس از جراحی کمر شود را در بر می گیرد.
- همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد بیمارانی که سیگاری هستند پس از جراحی کمر، به احتمال زیاد دچار سندرم پس از لامینکتومی می شوند.
- علاوه بر این، بیمارانی که قبلاً از ناحیه کمر جراحی ناموفق داشته اند، در معرض خطر بیشتری در ابتلا به این سندرم هستند.
علائم و تشخیص سندروم پس از لامینکتومی
علائم
کمردرد در ناحیه جراحی همراه با درد پا، یکی از شایع‌ترین علائمی است که بیماران پس از جراحی تجربه می‌کنند. این درد باعث مشکلاتی در انجام فعالیت‌های روزمره بیماران می‌شود و ممکن است حتی در هنگام خوابیدن نیز مشکل‌ساز باشد. هرچه مدت درد بیشتر باشد، تأثیر بیشتری بر زندگی بیمار خواهد داشت و ممکن است به افسردگی و اضطراب منجر شود.
حتی در حین معاینه، بیماران همچنان از حساسیت در محل جراحی شکایت می‌کنند. پزشکان ممکن است در حین راه رفتن فرد، تغییرات و وضعیت‌های مختلف بیمار را مشاهده کنند.
روش های تشخیصی
در بیشتر موارد، سابقه و معاینه بالینی برای تشخیص اولیه کافی است. گاهی اوقات با اشعه ایکس و گرفتن عکس از محل درد ممکن است علت درد مشخص شود. اسکن پیشرفته تر مانند سی تی اسکن یا MRI نشان می دهد که آیا پس از جراحی باقیمانده فشرده سازی روی اعصاب نخاعی وجود دارد یا خیر. هرگونه عفونت یا تشکیل آبسه در اطراف نخاع نیز ممکن است از این طریق تشخیص داده شود ، اگرچه ممکن است آزمایش خون اضافی لازم باشد.
سندرم پس از لامینکتومی چگونه درمان می شود؟
گزینه های درمان ممکن است متفاوت باشد. در زیر برخی از گزینه هایی که ممکن است در نظر گرفته شود، شرح داده شده است :
درد کش ها
این ها ممکن است اولین خط درمانی باشد که توسط پزشکان تجویز می شود. در موارد سندرم پس از لامینکتومی، پزشکان ممکن است مسکن های حاوی مورفین را با دوزهای بالا تجویز کنند. با این حال، اگر این کار انجام شود، بیمار از نزدیک تحت نظارت قرار می گیرد تا از ایجاد وابستگی به مواد افیونی جلوگیری کند.
فیزیوتراپی
ممکن است فیزیوتراپی توسط پزشک معالج توصیه شود چرا که متخصصان فیزیکی می توانند تمرینات و درمان هایی مانند تحریک الکتریکی را تجویز کنند که می تواند به تسکین درد و بهبود حرکت کلی کمک کند.
درمان های تخصصی
در بعضی موارد، پزشکان ممکن است بیماران را به منظور درمان‌های پیشرفته‌تر مانند بلوک های عصبی اپیدورال، عصب کشی رادیو فرکانسی و پلاسما درمانی غنی از پلاکت ارجاع دهند. تحقیقات همواره با استفاده از تکنیک‌های جدیدتر و مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
بدون دیدگاه